15 Ιουλ 2008

"Εν ονόματι του ελληνικού λαού", κ. Ρουσόπουλε;

Δημοσιογράφος: Θα ξεκαθαρίσει η ελληνική κυβέρνηση τελικά, αν υπάρχει "μακεδονική" μειονότητα και γλώσσα;

Θ. Ρουσόπουλος: "αν χρειάζεται να το πω εγώ τώρα, φυσικά και θα το επαναλάμβανα, αλλά εκείνο που έχει σημασία είναι ο τρόπος και τα μέσα και ο χώρος που εκφράζει τις απόψεις του και απαντά κανείς στα ζητήματα που εγείρονται. Ηγέρθησαν κάποια ζητήματα από τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ. Θα απαντηθούν".

(Ερμηνεία: Θα το ξεκαθάριζα και μόνος μου το θέμα, αλλά πρέπει να βρούμε το σωστό τρόπο, χώρο και τα κατάλληλα μέσα για να το κάνουμε. Για παράδειγμα, με ένα μπουκάλι κρασί -κατά προτίμηση όχι μακεδονικό-, την κατάλληλη ατμόσφαιρα -μακριά από ιστορικούς αρχαιολογικούς χώρους- και κάποιο ισχυρό κίνητρο -φυσικά και δεν μιλάμε για κέρδος εδώ!- το θέμα θα θεωρούνταν λήξαν.)

Δημοσιογράφος: Ποιοί ήταν οι λόγοι της καθυστέρησης δημοσιοποίησης της επιστολής Γκρούεφσκι η οποία εστάλη στον πρωθυπουργό;

Θ. Ρουσόπουλος: Στα διπλωματικά την ευθύνη της δημοσιοποίησης παίρνει ο αποστολέας. Εμείς δεν θα την δημοσιοποιούσαμε, θα στέλναμε την απάντηση του πρωθυπουργού.

(Ερμηνεία: Αφού δεν μπορεί κανείς να μας το χρεώσει, μιας και την ευθύνη την έχει ο αποστολέας, ο κ. Γκρούεφσκι δηλαδή, πολύ απλά, δεν υπήρχε λόγος να κάνουμε περιττά πράγματα, όπως το να ενημερώσουμε τον ελληνικό λαό, για ένα θέμα που τον αφορά.)

Δημοσιογράφος: Γιατί η Ελλάδα δεν έχει απαντήσει όταν οι ΗΠΑ διεθνοποιούσαν θέματα που έθεσε ο κ. Γκρούεφσκι;

Θ. Ρουσόπουλος: Δεν μπορείτε να γνωρίζετε τις συζητήσεις που έγιναν σε βάθος χρόνου και σε βάθος θεμάτων, να είστε βέβαιοι ότι η κυβέρνηση έχει απόλυτη γνώση και μπορεί να υπερασπιστεί με επιχειρήματα ισχυρά, έναντι όλων των υπολοίπων, το ιστορικό της δίκαιο, τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος. Οι συζητήσεις γίνονται εν ονόματι του ελληνικού λαού, όχι ερήμην του και γίνονται από την υπεύθυνη κυβέρνηση. Ιστορικά όποτε έγινε δημόσια διαπραγμάτευση αποδείχθηκε ότι ήταν ο πιο αποτυχημένος τρόπος, είπε.

(Ερμηνεία: Εδώ κύριοι κάνουμε πολιτική, δηλαδή, σας απαλλάσουμε από το να ασχολείστε με τα θέματα που σας αφορούν και αφού δεν σας διευκολύνουμε να γνωρίζετε το τί συμβαίνει, μιας και το βάθος το οποίο εξετάζουμε κάθε φορά είναι ιδιαίτερα βαθύ, σας παρακαλώ πολύ να σταματήσετε τις ερωτήσεις. Την επόμενη φορά τις ερωτήσεις θα σας τις μοιράσω εγώ, καλό μεσημέρι παιδιά μου.)