Τί να σου κάνει και ο Μελ Γκίμπσον, δεν πιάνει μία μπροστά στον δικό μας.
Ανατρίχιασε, σου λέει, όλη η νεολαία -και μη- της ΟΝΝΕΔ, όταν άκουσε από τα οργισμένα χείλη του κ. πρωθυπουργού, ότι "δεν θα βάλει καμία σκοπιμότητα πάνω από το συμφέρον της πατρίδας του. Δεν δέχεται πιέσεις από κανέναν. Ασκεί την πολιτική που χρειάζεται η πατρίδα του".
...
Η ιδιότητα του πατριώτη, μήπως ξέρει κανείς να μου πει, εάν είναι κληρονομική; Διότι εάν είναι, ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν θα τον αντέξω τόσο πατριωτισμό, ούτε εγώ, ούτε και τα παιδιά μου.
Πού ακριβώς βρίσκεται όμως αυτός ο πατριωτισμός.
Στο να κρατά τους περισσότερους μόλις και μετα βίας ζωντανούς για να εργάζονται και να πληρώνουν τα σπασμένα των λίγων και στο να πατάνε και αργότερα, όταν καταφέρουν να φτάσουν στο σπίτι, το on στις τηλεοράσεις τους, για να μετράνε οι "ειδικοί" με διάφορους δείκτες, για λογαριασμό αυτών των λίγων και γνωστών, πόσο ακόμη τους παίρνει να συνεχίσουν το φαγοπότι;
Όχι βέβαια, εδώ λένε κάποιοι ότι υπήρξε ολόκληρο Σχέδιο Ανατροπής του κ. πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ από εσωκομματικούς -παρολίγο πραξικοπηματίες δηλαδή- που ανατράπηκε από τον ίδιο εν τη γενέσει του.
Μπράβο αντανακλαστικά! Μόνο η οικονομία μας δεν αντιδρά έτσι, αστραπιαία. Εάν και αρκετοί αναλυτές μιλούν για τις λιγότερο επισφαλείς καταθέσεις στην Ευρώπη, αφού οι ελληνικές τράπεζες είχαν τέτοια υπερκέρδη που δεν χρειάστηκε να επενδύσουν σε σύνθετα προϊόντα με ανεβασμένο ρίσκο.
Ο Έλληνας δανειολήπτης τώρα, γιατί εμένα μου κάνει περισσότερο πατριώτης;
