Εμείς, οι Έλληνες της κρίσης,
εδώ, στο κάποτε λίκνο της δημοκρατίας,
αψηφώντας τους νεκρούς
την Εβδομάδα των Παθών,
βροντοφωνάζουμε με οίστρο,
θα τα κάνουμε όλα ρημαδιό.
Πόσο μας σμίλεψε το κέρδος,
πόσο χαθήκαμε Ρωμιά!
Πόσο σάλιο να μείνει στα μικρά μας,
να 'χουν να φτύνουν τους γονείς τους
σαν φτάσουμε "άγιοι" στα γηρατειά.
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ψυχή, παρά σαράντα χρόνια σαπίλα ελληνική*.
*Απρίλιος 1972: εν μέσω δικτατορίας, ο Γουλανδρής έφερνε έναντι αστρονομικού ποσού τον Αλμπέρτο Πολέτι στον Ολυμπιακό, με πλήθος κόσμου να τον υποδέχεται.
Ήταν το ίδιο πλήθος που συνόδευσε 4 χρόνια πριν τον "Γέρο της Δημοκρατίας" στην τελευταία του κατοικία.
Ιδού η απορία...
